Urodził się 16 października 1916 roku w Rudniku n. Sanem. Syn Marcina, burmistrza Rudnika i Marii z Szarków. Ukończył Gimnazjum im. Marcinkowskiego w Poznaniu i Wyższą Szkolę Budownictwa w Poznaniu. W 1938 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy przy 57 pułku piechoty w Poznaniu.

We wrześniu 1939 roku nie został zmobilizowany. Już w październiku 1939 roku zorganizował nasłuch radiowy w Rudniku. Przepisywał przy pomocy kolegów wiadomości i rozdawał je. W listopadzie zorganizował pierwsze wyprawy za San, celem odkopania broni zostawionej przez oddziały WP. W styczniu 1940 roku został zaprzysiężony do ZWZ i objął stanowisko oficera szkoleniowego na kursie Szkoły Podchorążych. Następnie był dowódcą Związku Odwetu w Rudniku, dowódcą placówki AK w Rudniku i szefem wywiadu w Obwodzie AK Nisko-Stalowa Wola. W maju 1944 roku został dowódcą Kedywu Obwodu. Zorganizował i dowodził około 40 akcjami zbrojnymi na terenie Obwodu. Do najważniejszych akcji należało rozbrojenie posterunku Policji Granatowej w Bielinach, a następnie w mundurach tej policji przejechanie przez Rudnik, Przę-dzel, Nisko i Stalową Wolę i dokonanie likwidacji 3 konfidentów gestapo. Dowodził odbiorem i przetransportował broń zrzutową z rejonu Kijanki-Chmielnik do Rudnika. 11 listopada 1943 roku został awansowany na stopień podporucznika.

W lipcu 1944 roku, w momencie rozpoczęcia akcji "Burza" opracował plan zdobycia Rudnika. Rozmieścił grupy żołnierzy AK od strony spodziewanego ataku armii sowieckiej. 26 lipca żołnierze ci rozpoczęli strzelaninę, stwarzając wrażenie ataku Rosjan. Spowodowało to panikę wśród Niemców i opuszczenie przez nich miasta. Po czym podporucznik Socha ze swoim plutonem zniszczył pojedyncze gniazda oporu Niemców i opanował miasto, do którego Rosjanie weszli bez żadnej walki. Za bohaterstwo w walkach w AK został pośmiertnie odznaczony Orderem Yirtuti Militari V klasy nr DK-303-11 (7 maja 1991 roku).

28 października 1944 roku został aresztowany przez UB. Osadzono go w areszcie UB w Rudniku. Po przesłuchaniu przez szefa UB Stanisława Suproniuka, agenta sowieckiego, został przekazany NKWD. Przetrzymywany był w ziemiance na rynku w Rudniku. Następnie przewieziono go do obozu w Byszówce koło Klimontowa, gdzie jak w Rudniku więźniów przetrzymywano w ziemiankach. Skazany przez Trybunał Wojenny Armii Czerwonej na 8 lat więzienia za "wrogi stosunek do ZSRR". 10 stycznia 1945 roku został zastrzelony przez funkcjonariuszy NKWD.

Spoczywa w nieznanym do dziś grobie. Rodziny nie założył. Odznaczony był również Krzyżem Walecznych, Krzyżem AK i Medalem Wojska. 18 grudnia 1992 roku jedną z ulic w Stalowej Woli nazwano jego imieniem. Jego brat Zbigniew Socha ps. "Szczur", był żołnierzem AK w Rudniku, uczestniczył w akcji "Burza" i wyzwoleniu Rudnika.

Drugi brat Skarbimir Socha ps. "Jaskółka", był żołnierzem AK w Rudniku, uczestniczył w akcji "Burza" i wyzwoleniu Rudnika. Następnie walczył w oddziale NZW. Więziony przez UB i skazany na 8 lat więzienia.